Lang geleden leefden mensen meer in verbinding met de
natuur. Ze kenden spiritualiteit, maar die was compleet versmolten
met hun lichaam en de natuur om hen heen. Hun belevingswereld
kwam voort uit het vermogen om dingen te ervaren vanuit zichzelf
en in hun totaliteit. Vergeleken met waar wij in de 21ste eeuw staan,
waren al deze mensen meesters hierin. Hun vermogen om te reflecteren
op wat ze waarnamen was echter weinig ontwikkeld. Nu worden
deze mensen primitieve volkeren genoemd. Wetende dat hun bron
van intelligentie hun lichaam en hun instinct was, is dit ook wel een
terechte term. Vooral als we primitief gebruiken als ‘basaal’ of ‘vanuit
de wortel’. Maar het gaat hier niet om een lagere vorm van intelligentie,
maar om een meer aardse, fysieke en vrouwelijke vorm. Later
kwam er een tijd waarin mensen hun denkvermogen en hun externe
observatievermogen meer ontwikkelden. Het gaf hun meer vermogen
om hun omgeving te organiseren en te controleren.
Naast een meer mannelijk georiënteerd leiderschap in de gemeenschap
(hier komen we later uitgebreid op terug) ontstond een politiek
gecontroleerde spiritualiteit (religie). Door mensen wijs te maken
dat je alleen door die ene weg en die ene persoon tot de bron kon
komen, sloegen ze twee vliegen in een klap. Mensen gingen meer in
hun hoofd en buiten hun lichaam wonen en ze verloren hun bijzondere
fysieke, instinctieve en energetische vermogens. De beloning hiervoor
was de belofte van bescherming door de gemeenschap, door god (de
onzichtbare handlanger van diegene in controle) en door materiële
welvaart (huizen, wapens, enzovoort). De magische band tussen de
intelligentie in hun lichaam en de natuur werd hierdoor verbroken.
Ze werden angstiger en tegelijkertijd beter controleerbaar dan ooit
tevoren. De natuurlijke alchemie werd hierdoor moeilijk bereikbaar
voor het individu.
Eeuwenlang werden mensen die spraken over de oude
alchemie of de wetten van het geloof betwijfelden, vakkundig op een
zijspoor gezet of uitgeroeid. Met als doel: ‘leave no evidence of the
old wisdom’. Maar een van de levenswetten waar we niets aan kunnen
veranderen is die van de dualiteit. Ook religie creëerde op een bepaald
ogenblik zijn aardse tegenhanger. Of beter, zijn accepteerbare,
wereldse tegenhanger: de wetenschap. In tegenstelling tot religie is
hierbij de aandacht niet gericht op één bron of god die alles controleert,
maar op het observeren, begrijpen en controleren van natuurlijke
processen. Doordat de focus op het externe ligt, zien wij beide als
brein- of hoofdgerichte methoden. Zowel religie als wetenschap zijn
vooral op de zintuigen gericht en minder op de eigen innerlijke waarneming
of het bewuste gevoel. Vooral de ogen en in mindere mate
de spraak worden hier als middel tot waarnemen en communicatie
gebruikt. Van al onze zintuigen gebruiken we op een bewust niveau
onze ogen veruit het meeste. Het zijn ook de meest extern gericht
zintuigen. De dominantie van het brein over de andere energiecentra
lijkt misschien evident, maar allerlei onderzoek wijst uit dat in het
buik- en hartcentrum zich minstens zo veel intelligentie bevindt als
in het brein. En dat het elektromagnetische veld rond het hart 30x
groter is dan dat rond de hersenen. Tevens hebben wetenschappelijke
proeven aangetoond dat Chinese energiemeesters enorme hoeveelheden
energie kunnen opslaan in hun buik. Een van de sleutels hierbij
is, dat zij hun hoofd leegmaken en de energie van hun gedachten en
emoties omzetten in energie in hun buik.
Het hele moderne menselijke geloofssysteem, of het nu om
religie of wetenschap gaat, is gebaseerd op extern waarnemen. Het
is daarbij belangrijk dat de uitkomst (wetenschappelijke proef) of het
startpunt (god) van de beoefenaar hetzelfde is. Is dat niet zo, dan
werkt het hele systeem niet meer. Reuk, tast en smaak zijn veel meer
intern gerichte zintuigen, die ons makkelijk in de innerlijke gevoelswereld
en dieper in het lichaam brengen. In de alchemie zijn alle
zintuigen even essentieel, maar vooral deze laatste drie zijn het
minst ontwikkeld en hebben dus het meest aandacht nodig.
Door de zintuigen te ontwikkelen en in het lichaam samen te brengen
ontstaat het ‘bewuste gevoel’. Dit is het belangrijkste punt van de op
het lichaam gerichte methode. Alchemie van leiderschap is een uitnodiging
om deze methode te onderzoeken en zo je leven en leiderschap
beter, rijker en echter te maken. Het grote verschil met de hoofd
gerichte methoden is dat jij steeds je eigen unieke ervaring hebt.
De kunst van cultivatie binnen de alchemie bestaat erin om
die ervaring te eren. Ook al lijkt die niks te betekenen en los te staan
van hoe anderen hetzelfde waarnemen. De verbinding ligt hem in de
ervaring van dit bewuste gevoel en niet in de rationele vergelijking.
Hoe we onszelf kunnen ervaren, bepaalt hoe we onze
omgeving ervaren. Hoe we onze omgeving kunnen waarnemen bepaalt
het veld van mogelijkheden dat we tot onze beschikking hebben. Het
veld dat we tot onze beschikking hebben bepaalt op welke manier en
met welke efficiëntie we met omstandigheden kunnen omgaan. En,
omstandigheden veranderen doordat wij ze anders gaan waarnemen.
No comments:
Post a Comment